شعر طنز پـَــ نــه پـَـــــ

وای عجب شهری، عجب آدم کشی 

پـَــ نــه پـَـــــ ماییم و صدها دلخوشی

 پســرانش جملگی فاســد شدند....

 پـَــ نــه پـَـــــ در راه حق وارد شدند...

 دختــران اینجا دمـا دم عاشـــق انــــد

 پـَــ نــه پـَـــ در پی درس و کوشش اند

 پــهلوانــان وطــن را می کــُـشنــد...

 پـَــ نــه پـَـــــ حلوا و حلوا می کننـد...

 مجرم و دزد و فــــراری گشتــه ایـــم..

 پـَــ نــه پـَـــــ با حوریان بنشسته ایم..

 سهم معشوقــانِ اینجـا شد اسیــــد..

 پـَــ نــه پـَـــــ شهزاده با اَسبش رسید..


 کــــل سـربازان فـــــراری و خـمــــــــار

 پـَــ نــه پـَـــ چون سربداران، سر به دار

 محض خنده بوده این شعرم همین..

 پـَــ نــه پـَـــــ پاشو بریم زندان اویـن...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: